Ege’nin Gururu: Foça Karası Üzümünün Hikayesi

Şubat 15, 2024

Genel

Foça Karası’nın Yeniden Doğuşu;

Foça Karası, İyonlar’ın kurduğu en önemli kentlerden biri olan Foça’da 2 bin 600 yıl önce yetiştirilerek gemilerle Marsilya’ya götürülen, oradan da Avrupa’ya taşınan ve yeniden kendi topraklarında 20 yıl önce Foça’da başta Volkan Sucukçu olmak üzere birkaç idealist insan bir hayalin peşinde Foça Karasının izini sürmeye başladı.

Foça dağlarında yeniden keşfedilen Foça Karası aşılarla çoğaltıldı ve kurulan deneme bağlarında Foça Karası yeniden hayat buldu. Foça’da kendi bağını kurmanın yanı sıra çok sayıda kişiye de bahçelerine veya arazilerine dikmeleri için ‘asma çubuğu’ veren Volkan Sucukçu’nun girişimleri ve Manisa Bağcılık Enstitüsü’nün destekleriyle Foça Karası üzüm bağlarının yörede yeniden yaygınlaştırılması için Foça Gıda, Tarım ve Hayvancılık İlçe Müdürlüğü tarafından ‘Foça Karasını Yeniden Canlandırma’ projesi başlatıldı.

Milattan önce 6. yüzyıldan bu yana bölgede üretilen, ancak mübadeleden sonra gerileyen üzüm üretimini yeniden canlandırma noktasında önemli bir adım atıldı. Manisa Bağcılık Enstitüsü’nde özel olarak aşılanan yaklaşık 200 üzüm fidanı, organik tarıma gönül veren Foçalı vatandaşlara imza karşılığında ücretsiz olarak dağıtıldı.

Foça Karası, orta irilikte, siyah renkli bir üzüm çeşididir. Kalın kabuklu ve çekirdeklidir. Tadı tatlı ve hafif ekşidir. Şarap, pekmez ve sirke yapımında kullanılır. Ayrıca sofralık olarak da tüketilebilir.

Türkiye’de Üzüm Yetiştiriciliği:

Türkiye, üzüm üretiminde dünyada ilk 5 ülke arasında yer alır. Ülkenin birçok yerinde, özellikle Ege ve Akdeniz bölgelerinde üzüm bağları bulunmaktadır. Türkiye’de yetiştirilen üzüm çeşitleri arasında çekirdeksiz üzüm, Sultaniye, Kalecik Karası, Öküzgözü ve Boğazkere yer alır.

Üzümün Faydaları:

Üzüm, birçok sağlık faydası olan besleyici bir meyvedir. Üzümler, antioksidanlar, vitaminler ve mineraller bakımından zengindir. Üzümün kalp sağlığını korumaya, kansere karşı korumaya ve sindirim sisteminin sağlığını korumaya yardımcı olduğu bilinmektedir.

Üzüm bağları, şarap, üzüm suyu, kuru üzüm ve diğer birçok ürünün yapımında kullanılan üzüm üretmek için yetiştirilen asmaların yetiştirildiği tarlalardır. Dünyanın birçok yerinde, ılıman iklimlerde ve bol güneş ışığı alan bölgelerde bulunurlar. Üzüm yetiştiriciliği, asmaların dikiminden ve budamasından hasat ve işlemeye kadar birçok aşamadan oluşan karmaşık bir süreçtir.

İklim ve Toprak: Üzümler ılıman iklimleri sever ve sıcak, güneşli yazlar ve serin, nemli kışlar ile en iyi şekilde büyürler. Asmalar, iyi drene olan, organik madde bakımından zengin ve pH’ı 6 ila 7 arasında olan topraklarda en iyi şekilde yetişir.

Dikim: Asmalar, köklendirmeden veya fidan dikiminden çoğaltılabilir. Köklendirme, asma dalının toprağa ekilerek köklendirilmesi işlemidir. Fidan dikimi ise fidanlıklardan satın alınan fidelerin toprağa dikilmesi işlemidir.

Budama: Budama, asmanın şeklini ve verimini kontrol etmek için önemli bir işlemdir. Budama, kışın asmanın yaprakları döküldükten sonra yapılır.

Sulama: Asmalar, özellikle büyüme mevsimi boyunca düzenli sulamaya ihtiyaç duyar. Sulama, damlama sulama veya salma sulama gibi yöntemlerle yapılabilir.

Gübreleme: Asmalar, sağlıklı büyüme ve verim için besinlere ihtiyaç duyar. Gübreleme, asmanın ihtiyacına göre azot, fosfor ve potasyum gibi besin maddeleri içeren gübrelerle yapılır.

Hasat: Üzümlerin hasat zamanı, yetiştirilen üzüm çeşidine ve kullanım amacına göre değişir. Şaraplık üzümler genellikle Eylül ve Ekim aylarında, sofralık üzümler ise Ağustos ve Eylül aylarında hasat edilir.

Hasat sonrası: Hasat edilen üzümler, şarap, üzüm suyu, kuru üzüm ve diğer ürünlere dönüştürülür.

Üzüm yetiştiriciliği, birçok zorluk içeren bir tarım dalıdır. Asmalar, hastalıklara ve haşerelere karşı hassastır ve aşırı hava koşullarından etkilenebilir. Ancak, doğru teknikler ve özenle, üzüm yetiştiriciliği çok tatmin edici bir uğraş olabilir.